Koncepcję idealnego pedagoga kreśliło wielu klasyków pedagogiki specjalnej. Jednym z nich była Maria Grzegorzewska. Wniosła ona znaczący wkład w polską pedeutologię, podjęła próbę zarysowania ideału pedagoga specjalnego oraz jego dyspozycji osobowościowych. Twierdziła, że dobroć, życzliwość i miłość stanowią "subtelny instrument roboczy" w pracy wychowawczej.

W "Listach do młodego nauczyciela" pisała, że wykształcenie i przygotowanie do zawodu jest sprawą wielkiej wagi, ale nie decyduje o wartości pracy nauczyciela. Jej zdaniem istotniejsza była postawa wobec ludzi, życzliwość dla dziecka oraz dynamizm twórczy. Nauczyciel to człowiek bogaty wewnętrznie, świadomy w całej pełni odpowiedzialności za swoje czyny i słowa, wysuwający na plan pierwszy zainteresowanie człowiekiem, jego życiem, tym, co w nim "ludzkie".

Praca pedagoga specjalnego to praca z drugim człowiekiem w sytuacji słabości, wymagającym wsparcia w rozwoju, bo "nie ma kaleki jest człowiek". Pedagog specjalny to człowiek, który:

- umie zrozumieć wartość społeczną swojej pracy i charakteryzować się specjalnym stosunkiem do jednostki upośledzonej,

- odznacza się dużą wnikliwością poznawczą i badawczą dociekliwością, aby zrozumieć indywidualne problemy jednostki oraz otoczyć ją troską celem wprowadzenia na odpowiednia drogę rewalidacji,

- jest odpowiedzialny za organizowany proces dydaktyczno-wychowawczy z jednostką upośledzoną; praca ta wymaga aby odznaczał się łatwością w nawiązywaniu kontaktów z różnymi osobami,

- cechuje wyjątkowe zaufanie i przychylność do jednostek upośledzonych,

- odznacza się dużym optymizmem, który zapobiega zniechęcaniu, gdy rezultaty jego pracy są skromne oraz gdy trzeba na nie długo czekać.

Rola pedagoga specjalnego - terapeuty w wspomaganiu rozwoju dziecka

Do zadań pedagoga specjalnego należą:

1. Organizowanie indywidualnych zajęć korekcyjno - kompensacyjnych dla dzieci niepełnosprawnych oraz zajęć ukierunkowanych na korygowanie deficytów rozwojowych i wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach.

2. Uczestniczenie w zajęciach dydaktyczno - wychowawczych w celu wspomagania dzieci niepełnosprawnych.

3. Tworzenie razem z nauczycielami sytuacji dających dziecku szansę samodzielnego podejmowania sprzyjających wszechstronnemu rozwojowi działań, które dziecko lubi i akceptuje.

4. Współpraca z pedagogiem szkolnym, psychologiem, logopedą w obserwacji dzieci w celu ustalenia indywidualnego stylu pracy z poszczególnymi dziećmi.

5. Przeprowadzenie rozmów z rodzicami dzieci zakwalifikowanymi na zajęcia w celu polepszenia współpracy dziecko- szkoła - dom..

6. Prowadzenie dokumentacji.

Kompetencje pedagoga specjalnego:

1. Umiejętność opracowania własnej diagnozy na podstawie dostarczonych wieloaspektowych opracowań specjalistów oraz własnych obserwacji i badań.

2. Umiejętność odpowiedniego opracowania planu pracy z dzieckiem.

3. Świadomość konieczności weryfikacji diagnozy.

4. Umiejętność weryfikacji i korekty własnego planu pracy z dzieckiem.

5. Świadomość i umiejętność ciągłego dokształcania się oraz doskonalenia zawodowego.

6. Umiejętność i chęć współpracy pedagoga z innymi specjalistami (psycholog, pedagog, logopeda, lekarz)

Funkcje pedagoga specjalnego:

1. Diagnostyczna

2. Terapeutyczno- korekcyjna

3. Dydaktyczno- wychowawcza

4. Profilaktyczna

Zakres działań pedagoga specjalnego:

- Zapobieganie powstawaniu i utrwalaniu się napięć i zaburzeń emocjonalnych.

- Orientacja w poziomie sprawności psychomotorycznych.

- Określenie luk, opóźnień w wiadomościach i umiejętnościach szkolnych oraz uwzględnianie kierunku i zakresu pomocy takim uczniom.

- Wzmacnianie motywacji uczniów.

- Zapobieganie i przezwyciężenie izolacji społecznej ucznia.

Pedagog specjalny: Damiana Płomińska