ANA BENTO MAIA DE CARVALHO klasa 8a (rok szkolny 2020/21)
Aleksander Kamiński napisał o swoich bohaterach, że byli ludźmi, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać. Czy podzielasz opinię autora? Wypowiedz się w formie rozprawki. (praca literacka na lekcję języka polskiego- n-ciel Danuta Kuc)
Książka “Kamienie na szaniec’’ napisana przez Aleksandra Kamińskiego opowiada o trzech bohaterach żyjących w niezwykle ciężkich czasach wojny. Lektura jest przykładem literaturą faktu, co oznacza, że wydarzenia w niej przedstawione naprawdę miały miejsce, a postacie są prawdziwe. “Opowieść o ludziach, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać” , tak właśnie Aleksander Kamiński pisał o bohaterach swojej książki. Uważam, że słowa te mają ogromną wartość i bardzo głębokie przesłanie, które jednak z uwagi na czasy wojenne niełatwo jest zrozumieć. W mojej pracy postaram się udowodnić oraz w prosty sposób przedstawić, jaką ogromną wartość ma to stwierdzenie.
“Pięknie żyć”, na początku skupmy się na tych słowach. Słowo “pięknie” w słowniku języka polskiego oznacza: „mający dużą wartość moralną, najlepsze cechy swojego gatunku, rodzaju lub będący doskonałym w jakiejś dziedzinie”. Patrząc na tę definicję nietrudno zauważyć, że praktycznie każdą z tych cech posiadali Alek, Rudy i Zośka. Wykazywali się oni wielką moralnością tak naprawdę przez cały czas, pokazując, jak wiernie służyli ojczyźnie. Posiadali oni inteligencję, odwagę, siłę, łączyło ich braterstwo i wiele pięknych cech gatunku ludzkiego. Przede wszystkim żyli oni pięknie przez swoją dobroć i wielkie serca tętniące życiem, ambicją i miłością, którą darzyli ojczyznę oraz siebie nawzajem . Aby potwierdzić powyższy argument, przytoczę słowa piosenki Ryszarda Rynkowskiego “Pięknie żyć”: “Masz serce tak jak ja. Czujesz jego rytm. Serce podpowiada, że tak pięknie żyć” .
Odniosę się teraz do słynnej akcji pod Arsenałem. W marcu 1943 Rudy został przewieziony na Pawiak i tam poddany przesłuchaniu, które szło w parze z okropnymi torturami. Pomimo wielkiego bólu i cierpienia bohater nie poddał się i za żadne skarby nie wydał swoich przyjaciół. Postarajmy się odpowiedzieć sobie na pytanie, co my byśmy zrobili w takiej sytuacji, czy potrafilibyśmy tak pięknie i dumnie trwać jak Rudy? Towarzysze Janka również zaryzykowali, organizując akcję pod Arsenałem, której przeprowadzenie wiązało się z wieloma przeszkodami i upadkami. Niestety w jej wyniku umarł Alek, a zaraz po nim zmasakrowany przez gestapowców Rudy. Zośka natomiast dalej walczył i dążył do osiągnięcia wspólnych ideałów.
Bohaterowie nie tylko pięknie żyli, ale również pięknie umierali. Pomyślmy, w jakich warunkach i z jakiego powodu umarł każdy z nich? Zacznijmy może od Jana Bytnara. Umarł on z powodu odniesionych ran, które były wynikiem tortur na Pawiaku, ponieważ nie wydał przyjaciół, wybrał śmierć. Alek również umarł, został ranny podczas akcji odbicia Rudego. To świadczy o tym, że ogromna była to więź oraz braterstwo, ponieważ potrafili dla siebie oddać życie.
Tadeusz Zawadzki zginął podczas ataku na strażnicę Grenzschutzpolizei, w jednej z akcji dywersyjnych. Myślicie pewnie, że przecież śmierć pełna krwi i cierpienia nie jest wcale piękna. Ale tu nie chodzi o sposób śmierci bohaterów ani jej okoliczności, ale o to, iż podejmowali się oni zadań i walk, zdając sobie sprawę z tego, że mogą umrzeć, a pięknym jest to, iż robili to z miłości do ojczyzny, braci i sióstr, wykazując się bohaterstwem. Wiedzieli, że umrą, ale w walce o lepsze jutro – nasze i naszej pięknej ojczyzny.
Reasumując moje rozważania, w stu procentach zgadzam się ze słowami Kamińskiego, iż bohaterzy książki ,,potrafili pięknie żyć i pięknie umierać’’. Słowa te oznaczają, że pomimo ciężkich czasów, bohaterowie potrafili przeżywać radości, przyjaźń, wzajemną miłość do ludzi i do ojczyzny. Doceniali piękno chwili i cenili wolność jako największą wartość. Ta grupa przyjaciół powinna być inspiracją dla młodych i starszych, aby doceniać w życiu codziennym całe dobro i piękno, które nas otacza.