Żywa lekcja języka polskiego, czyli Dziady cz. II na tapecie…

29 października 2024r. – po raz kolejny w naszej szkole miało miejsce niezwykłe wydarzenie. W zaciemnionej niczym kaplica cmentarna sali, wśród zapalonych świec i zapachu kadzidła najstarsi uczniowie naszej szkoły głośno czytali II część Dziadów Adama Mickiewicza. Była to swoista „żywa” lekcja języka polskiego, której reżyserkami były panie Renata Frach i Danuta Kuc.

Podczas tego „spotkania z literaturą” młodzież miała okazję śledzić losy bohaterów dzieła wybitnego poety. Odgłosy muzyki Elektrycznych Dziadów oraz nietypowa sceneria oddawały nastrój utworu, pełen tajemniczości i grozy, który dodatkowo potęgowany był wołaniem chóru: Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, Co to będzie, co to będzie?

Grupa aktorów wiernie odtworzyła pierwowzór dramatu romantycznego Mistrza, tworząc niezapomniane widowisko. Piękne kostiumy, wyrazista charakteryzacja, występ chóru -wszystko to oddawało jasny przekaz obrzędu dziadów – zwracało uwagę na wartości, dzięki którym możemy dostąpić wiecznego szczęścia i osiągnąć pełnię człowieczeństwa.

Zaangażowanie uczniów w realizację przedsięwzięcia najlepiej świadczy o tym, że taka niekonwencjonalna forma poznawania tekstu jest dla nich atrakcyjna. Najefektywniejsza nauka jest wtedy, kiedy można „doświadczyć dzieła”. Dla klas siódmych było to doskonałe wprowadzenie do lektury przed jej omówieniem na lekcjach języka polskiego, a dla klas ósmych – nietypowa powtórka przed egzaminem ósmoklasisty.